پرورش مرغ محلی (1)

مرغدان :

مرغدان به جایگاهی گفته می شود که تعدادی مرغ محلی وخروس محلی در آن نگهداری می شود.این مرغدان باید امکانات ذیل راداشته باشد:

1- جهت ساخت :

مرغدان را رو به جنوب بسازید تا از نور آفتاب بهره گیرد، چون نور آفتاب هم ضدعفونی کننده

است وهم بستر را خشک می کند مشروط بر آنکه به جای شیشه پنجره، از طلق استفاده

شود.چون شیشه جلوی ورود اشعه ماوراءبنفش خورشید را می گیرد.

2- ظرفیت :

به ازای هر 5-4قطعه مرغ محلی بالغ یک متر مربع فضا منظور کنید.تراکم زیاد باعث بروز بیماریهای

تنفسی وکانی بالیسم (خودخوری) می شود.

3- حرارت :

دما ی مرغدان باید25-20درجه باشد.دمای پایین مصرف دان رازیاد می کند و باعث کاهش

تولید می شود چون مقداری از انرژی غذا صرف گرم نگه داشتن بدن می شود.

4- تهویه :

یک مرغ محلی  در شبانه روز 3برابر یک گاو نیاز به اکشیژن دارد.برای ورود هوای تازه وخروج هوای

آلوده ورطوبت وبوی بد از مرغدان وکاهش بیماریها ی تنفسی وگوارشی ،تهویه مناسب

وکافی ضروری است .

5- بستر مناسب :

بستر باید خشک باشد چون اکثر میکروبها وویروسها وانگلها در دمای مناسب ورطوبت

بالاتکثیر می یابند.در ضمن بستر مرطوب باعث ازدیاد گاز آمونیاک می شود که به چشم

پرنده آسیب می رساند .

6- پنجره :

پنجره طوری نصب نمائید تا هوا به سقف مرغدان برخورد کند نه به بستر به ازای 40%

مساحت کف ،پنجره در نظر بگیریدو باتوری مرغدان را نسبت به ورود پرندگان وحشرات

محفوظ کنید.

لوازم ووسایل برای نگهداری مرغ محلی :

1- آبخوری :

هر مرغ محلی روزانه 250سی سی آب مصرف می کند پس ظرف آبخوری باید ظرفیت لازم برای

تعداد مرغ محلی را داشته باشد.مقدارمصرف آب بستگی به نژاد،نوع غذا(تر یا خشک )،نمک جیره

وحرارت مرغدان بستگی دارد.آب باید تازه باشد و ظرف آبخوری مرتب شسته وضد عفونی

شود .

2- دان خوری :

دان خوری باید قابل ضد عفونی وقابل تنظیم ارتفاع باشد.از دو طرف قابل استفاده بوده و

حداقل ریخت و پاش را داشته باشد.

3- ظرف صدف وسنگریزه :

ظرفی از پودر صدف وسنگریزه را داخل مرغدان قرار دهید مرغ جهت هضم غذا وتأمین

کلسیم به آن نیاز دارد.

4-زنبیل سبزی :

سبزی راداخل توری از جنس پلاستیک کرده ودر ارتفاع مناسب آویزان کنید تا مرغ از آن

استفاده کند .

5- محل تخمگذاری :

به ازای هر 6-5مرغ یک جایگاه 40*30*30برای تخمگذاری مرغ منظور کنید.

6- چوب خواب :

چوب خواب را در ارتفاع 40سانتی کف بستر قراردهید و زیر آن گونی پهن کنید تا بتوانید کود

آن را راحت تخلیه کنید.

جوجه ها را پس از 6هفته از مادر مصنوعی ومحوطه اطراف آن جدا کنید تا در مرغدان ایام را

به خوشی سپری کنند.در این سن به ازای هر 10جوجه یک متر مربع فضا اختصاص دهید

ودر سن 8هفتگی به ازای هر 8-6جوجه یک متر مربع فضا لازم است .

شرایط مرغدان :

1- دما :

دما از 34درجه برای جوجه یک روزه شروع وهرهفته 1.5 درجه کاهش می یابد تا

در17درجه ثابت شود.

2- رطوبت :

رطوبت باید60%-55% باشد.رطوبت زیاد باعث بیماریهای انگلی ومیکروبی وویروسی می

شود ورطوبت کم موجب تأخیردر رشد ،تأخیردرظهور پرهاوتلفات می شود.

3- نور:

میزان نور در دوروزاول تولد 24ساعت است وسپس از روز سوم میزان نوردهی را کم می کنیم

.در زمان اوج تخمگذاری بایدمیزان نور 17ساعت در شبانه روز باشد.اگر تغذیه کافی صورت

نگیرد میزان نوررا افزایش می دهیم .

نگهداری مرغ محلی در قفس :

اگر بخواهیم مرغ محلی را در قفس نگهداری کنیم می توانیم مرغها را در قفس های 2یا3قسمتی که

در هر قسمت تعدادی مرغ محلی برحسب ظرفیت قرار می گیردوبصورت 3یا4طبقه روی هم

گذاشته می شودپرورش دهیم .دراین فرم مابین قفس ها صفحات فلزی جهت جمع آوری

کود قرار می گیرد وآب خوری ودان خوری در بیرون قفس قرار می گیردوکف قفس با توری

محکم ومخصوص پوشیده می شود وبه طرف بیرون شیب داردتا تخم به بیرون هدایت شود.

تغذیه :

مرغ برای تاُمین انرژی وحرارت ،رشد،تولیدومتابولیک بدن خود نیاز به آب ،مواد هیدروکربنه

(انرژی زا)،پروتئین ،چربی ،مواد معدنی وویتامین ها دارد که باید این مواد در جیره غذایی

گنجانده شودکه بترتیب به شرح آن می پردازیم :

آب :

مرغ چون نمی تواند آب زیادی در بدن ذخیره کند بایدمرتب آب بخورد .ph آب مصرفی باید

9/6باشد.چون حس چشایی مرغ ضعیف است ومزه آب را خیلی حس نمی کند باید مواظب

تلخی وشوری آب باشیم .مقدار نمک آب باید صفر ویا حداکثر 500 ppm باشد .درجه حرارت

آب 10-12درجه مناسب است .

وظایف آب در بدن مرغ:

آب موجب نرم شدن غذا،تسهیل در اعمال هضم وجذب ،تنظیم درجه حرارت بدن ،انتقال

مواد غذایی از روده به سایر قسمتها،دفع مواد زایدو…..می شود.

مواد هیدروکربنه :

این مواد انرژی زا بوده وانرژی وگرمای بدن را تآمین می کنند ورابطه مستقیم  با

تولیددارد.مصرف انرژی زیادبه صورت چربی درزیرپوست ومحوطه بطنی جمع می شود.جمع

شدن چربی درمحوطه بطنی موجب دشواری تخم گذاری وپرولاپس مقعد واویدوکت می

شود.جوجه های جوان چون پوشش بدنشان کافی نیست ودرحال رشد هستند نیاز

بیشتری به انرژی دارند که باید تأمین شود.مواد انرژی زا شامل: ذرت، گندم ،جو،برنج ،ارزن

وسبوس می شودکه مختصری راجع به خواص آنها صحبت می شود .

ذرت:

انرژی و ویتامینA ذرت زیاد است و از گندم بهتر است .مقدارفیبر، پروتئین، کلسیم

وفسفرذرت ازگندم کمتراست.ذرت باعث رنگ زرده تخم مرغ وزردی پوست می

شود.بیشترین مصرف در تغذیه طیور را دارد .آرد ذرت رنگ گوشت را زرد می کند.

گندم :

انرژی گندم ازجوبیشتراست.گندم بدلیل داشتن گلوتن که خاصیت چسبندگی دارد باعث

چسبندگی مقعد جوجه ها می شود .گندم بدلیل ترکیب غیر محلول با کلسیم ،روی ومنیزیم

موجب کاهش جذب کلسیم در بدن می شود.

جو:

جو انرژی زا بوده وچاق کننده است مانند گندم بدلیل اسید فیتیک پوسته آن مانع جذب

کلسیم ،روی ومنیزم می شود وچون سلولز آن بالاست دیر هضم بوده وخوش خوراک

نیست .آرد جو رنگ گوشت را سفید می کند .

جو دوسر (یولاف ):

جو دوسر بدلیل داشتن ماده معطر آونین محرک اشتها ومحرک میل جنسی است .لذا

موجب رشد ،پر درآوری جوجه ها وشور جنسی در مرغ وخروس می شود .بدلیل داشتن

ویتامین Eبرای درمان مشکلات جنسی ونطفه داری از آن استفاده می شود.

برنج :

برنج ازنظر انرژی زایی متوسط است ولی بدلیل قیمت بالای آن خیلی مصرف نمی شود.

ارزن :

ارزن دیر هضم است .ارزن را می توان درآب خیس داده وجوانه زده آن رابه طیور داد.جوانه

زدن باعث افزایش ارزش غذایی دانه وتقویت آن از نظر ویتامین ها میگردد.بعلاوه مواد

پروتئینی آن را قابل هضم ساخته ودر عین حال برای طیور غذای تازه محسوب می شود.

سبوس :

سبوس پوسته خارجی گندم است ودارای فسفر زیاد است ولی کلسیم کمتری دارد.

سبوس ملین است وبرای جلوگیری از یبوست استفاده می شود 

شرکت تعاونی مهرخواه صنعت